Choćbym wybierał z codzienności świata skarbów tysiące
to za jeden uśmiech twój
oddałbym ostatnie płatki róż
w milczeniu mym stałbym się przypadkiem człowieka
Bo pamiętam
oddałbym ostatnie płatki róż
w milczeniu mym stałbym się przypadkiem człowieka
Bo pamiętam
za jeden uśmiech jednego serca
OdpowiedzUsuńmożna zgubic własne serce
Czy potem tak łatwo znaleźć wyjście z tych fal.
OdpowiedzUsuńGdy wokół wciąż koncert burzy rozbrzmiewa.
A liście dawno puszczone na wiatr.
I tylko pytanie.
Jesteś? Czy cię już nie ma?