Stworzone z ciepła wspólnego nieba
Zapisane lekkim uśmiechem serca
Gdy wokół wciąż koncert burzy
rozbrzmiewa
W blasku tańczącego księżyca
Zamieniam łzy na wspomnienia
Zarumienionym głosem budzę życie
Niedoścignione zakamarki snów
To czas na nowy uśmiech
W rzece szerokiej kawałków czystego
bzu
Teraz już wszystko milknie
Zostaję tylko ja, moje Plany
A liście dawno puszczone na wiatr
Powrócą obłokiem
uczuć nieprzerwanym
Oby jak najczęściej Nasze słowa się przenikały :) dusze już to robią!
OdpowiedzUsuńTo ułoży się idealnie :) Ja jeszcze bardziej liczę na pojawienie się w realnym świecie tak przepięknej łąki kolorów co tutaj.
OdpowiedzUsuńWierzę, że razem osiągniemy to wszystko! :)
Czyżby księga umarła?
OdpowiedzUsuńSztuka nigdy nie umiera, mimo okresów wzniosłych i upadków.
OdpowiedzUsuńNajbardziej mi przypadł do gusty ten wiersz.
OdpowiedzUsuńproszę nie kończ tego.
dąż do tego co kochasz..